Dropcanon

Tijd van Jagers, Boeren en eerste Steden

tot 500 voor Christus

De bronnen zijn schaars, maar er zijn voldoende bewijzen dat al duizenden jaren lang mensen zoethout consumeerden, waarschijnlijk om hun keelpijn te verzachten 

Tijd van Grieken en Romeinen

500 voor Chr. - 500 na Chr.

In de tijd van de Grieken neemt de medische wetenschap een grote vlucht. Zoethout wordt als een geneesmiddel gezien. De Romeinen nemen een groot deel van de Griekse beschaving over.

Vroege middeleeuwen

500-1000

In de vroege middeleeuwen wordt de kennis over zoethout en drop op twee plaatsen bewaard en bestudeerd:  in de Europese kloosters en in de Arabische wereld 

Late middeleeuwen

1000-1500

Jacob van Maerlant

Ontdekkers en Hervormers

1500-1600

Door de ontdekking van nieuwe werelddelen krijgt men de beschikking over nieuwe producten, zals suiker, een eeuw later een bestandsdeel van medicinale drop 

De Wetenschappelijke Revolutie

1600-1700

Tijd van de Pharmacopea

De Verlichting

1700-1800

De industriële revolutie

1800-1900

In deze eeuw van industriele productie ontstaan ook fabrieken die drop gaan produceren

De twintigste eeuw

tot 1950

De twintigste eeuw

na 1950

Moderne ontwikkelingen


De vroegste geschiedenis

Mensen gebruiken al duizenden jaren zoethout. Zo gebruikten de Chinezen als medicijn, is er zoethout aangetroffen in het graf van Toetanchamon en zijn er medicijnlijsten met zoethout als ingrediënt op Mesopotamische kleitabletten aangetroffen


De Oudheid 

500 voor Christus-

500 na Christus

Overgeleverde Griekse en Romeinse boeken laten zien dat deze beschavingen aan zoethout een medicinale werking toeschreven. Ook kennen we verhalen dat soldaten, zoals die van Alexander de Grote, zoethout tijdens hun lange marsen gebruikten als dorstlesser.


De Middeleeuwen

500-1500

Uit de vroege middeleeuwen weten we nog heel weinig over het gebruik van zoethout. Pas na het jaar 1000 verschijnen er weer boeken over zoethout, vaak gebaseerd op Arabische schrijvers die de kennis hebben bewaard. Ook Jacob van Maerlant schrijft over zoethout.


De 16e eeuw

Na de renaissance neemt de wetenschap een hoge vlucht. De boeken uit de oudheid worden nog wel gebruikt, maar onderzoek in universitaire botanische tuinen vergroot de kennis van planten zoals zoethout. Clusius is een van die bekende wetenschappers die beschrijft hoe gezond zoethout ("kalisse") kan zijn.


De 17e eeuw

De 17e eeuw is de eeuw van de wetenschappelijke revolutie. Het onderzoek naar planten komt op een hoger plan. In de Hortus Botanicus van Leiden en die in Amsterdam wordt zoethout, nog steeds gezien als een medicinaal middel, bestudeerd.


De 18e eeuw

In de 18e eeuw zien we voor het eerst dat van zouthout drop wordt gemaakt. De Italiaanse familie Amarelli verkoopt het als snoepgoed, het is niet langer enkel een medicijn. 


De 19e eeuw

In de 19e eeuw wordt zoethout steeds breder gebruikt als grondstof voor het snoepgoed drop. Ook in Nederland maken suikerwerkfabrieken nu ook voor het eerst dropjes. Venco en Klene zijn ook nu nog bekende namen. 


De 20e eeuw

In de 20e eeuw wordt op grootschalige wijze drop geproduceerd. Met een ingenieuze campagne weet de industrie Nederland tot hét dropland uit te roepen.  


De 21e eeuw